Перевод: с латинского на все языки

со всех языков на латинский

pugionem pulvīno Su

  • 1 subdo

    subdo, ĕre, dĭdi, dĭtum - tr. - [st1]1 [-] mettre sous, placer dessous, poser sous.    - ignem subdere, Cato, Agr. 105, 1: mettre du feu dessous, allumer. --- cf. Cic. Nat. 2, 27.    - subdere furcas vitibus, Plin. 14, 32: mettre des fourches sous les ceps.    - subdere pugionem pulvino, Suet. Oth. 11: mettre un poignard sous son chevet.    - subdere calcaria equo, Liv. 2, 20, 2: piquer son cheval de l'éperon.    - Rhodopae subditi, Plin. 4, 41: situés au pied du Rhodope.    - subdere tauros aratro, Tac.: atteler les taureaux à la charrue.    - subdere se aquis, Ov. M. 4: s'enfoncer dans l'eau, plonger.    - ingenio stimulos subdere, Ov. Tr. 5, 1, 76: piquer de l'aiguillon le génie.    - alicui spiritus subdere, Liv. 7, 40, 8: inspirer de l'orgueil à qqn.    - subdere alicui acriores ad studia dicendi faces, Quint. 1, 2, 25: enflammer qqn d'une ardeur plus vive pour les études oratoires.    - (pontus) qui subdit aequora anhelis equis, Ov.: (la mer) qui ouvre ses flots aux chevaux haletants.    - subdere ignem (materiam) seditioni: attiser le feu de la sédition.    - is risus stimulos parvis mobili rebus animo muliebri subdidit, Liv. 6: ce sourire stimula ce coeur de femme, ouvert aux plus faibles émotions.    - subdere Oceanum sceptris, Claud. IV. Cons. Hon. 42: réduire l'Océan sous ses lois. [st1]2 [-] soumettre, assujettir.    - ne feminae imperio subderentur, Tac. An. 12, 40: de peur d'être soumis à l'autorité d'une femme.    - cf. Tib. 4, 1, 67. [st1]3 [-] exposer à.    - rem casibus subdere, Plin. Ep. 3, 19, 4: exposer un bien à des hasards. [st1]4 [-] mettre à la place (de qqn), remplacer, substituer; supposer (t. de droit).    - subdere aliquem in locum alicujus, Cic. Dom. 85: mettre qqn à la place de qqn, le substituer à qqn.    - cf. Cic. Verr. 1, 12 ; Plin. Pan. 25. 3 ; Quint. 3, 6, 54.    - subdere reos, Tac. An. 15, 44: supposer des coupables, substituer des coupables supposés. --- cf. Tac. An. 1, 6.    - majestatis crimina subdebantur, Tac. An. 3, 67: on forgeait des accusations de lèse-majesté.    - subdere verbum verbo, Gell. 1, 4, 8: substituer un mot à un autre.    - abolendo rumori Nero subdidit reos, Tac. An. 15, 44: pour anéantir les rumeurs, Néron substitua des coupables supposés.    - subdere testamentum, Tac. An. 14, 40: fabriquer, supposer un testament.    - subditus, a, um: enfant supposé. --- Ter. Haut. 1014 ; Liv. 40, 9 2.
    * * *
    subdo, ĕre, dĭdi, dĭtum - tr. - [st1]1 [-] mettre sous, placer dessous, poser sous.    - ignem subdere, Cato, Agr. 105, 1: mettre du feu dessous, allumer. --- cf. Cic. Nat. 2, 27.    - subdere furcas vitibus, Plin. 14, 32: mettre des fourches sous les ceps.    - subdere pugionem pulvino, Suet. Oth. 11: mettre un poignard sous son chevet.    - subdere calcaria equo, Liv. 2, 20, 2: piquer son cheval de l'éperon.    - Rhodopae subditi, Plin. 4, 41: situés au pied du Rhodope.    - subdere tauros aratro, Tac.: atteler les taureaux à la charrue.    - subdere se aquis, Ov. M. 4: s'enfoncer dans l'eau, plonger.    - ingenio stimulos subdere, Ov. Tr. 5, 1, 76: piquer de l'aiguillon le génie.    - alicui spiritus subdere, Liv. 7, 40, 8: inspirer de l'orgueil à qqn.    - subdere alicui acriores ad studia dicendi faces, Quint. 1, 2, 25: enflammer qqn d'une ardeur plus vive pour les études oratoires.    - (pontus) qui subdit aequora anhelis equis, Ov.: (la mer) qui ouvre ses flots aux chevaux haletants.    - subdere ignem (materiam) seditioni: attiser le feu de la sédition.    - is risus stimulos parvis mobili rebus animo muliebri subdidit, Liv. 6: ce sourire stimula ce coeur de femme, ouvert aux plus faibles émotions.    - subdere Oceanum sceptris, Claud. IV. Cons. Hon. 42: réduire l'Océan sous ses lois. [st1]2 [-] soumettre, assujettir.    - ne feminae imperio subderentur, Tac. An. 12, 40: de peur d'être soumis à l'autorité d'une femme.    - cf. Tib. 4, 1, 67. [st1]3 [-] exposer à.    - rem casibus subdere, Plin. Ep. 3, 19, 4: exposer un bien à des hasards. [st1]4 [-] mettre à la place (de qqn), remplacer, substituer; supposer (t. de droit).    - subdere aliquem in locum alicujus, Cic. Dom. 85: mettre qqn à la place de qqn, le substituer à qqn.    - cf. Cic. Verr. 1, 12 ; Plin. Pan. 25. 3 ; Quint. 3, 6, 54.    - subdere reos, Tac. An. 15, 44: supposer des coupables, substituer des coupables supposés. --- cf. Tac. An. 1, 6.    - majestatis crimina subdebantur, Tac. An. 3, 67: on forgeait des accusations de lèse-majesté.    - subdere verbum verbo, Gell. 1, 4, 8: substituer un mot à un autre.    - abolendo rumori Nero subdidit reos, Tac. An. 15, 44: pour anéantir les rumeurs, Néron substitua des coupables supposés.    - subdere testamentum, Tac. An. 14, 40: fabriquer, supposer un testament.    - subditus, a, um: enfant supposé. --- Ter. Haut. 1014 ; Liv. 40, 9 2.
    * * *
        Subdo, subdis, subdidi, subditum, pen. corr. subdere. Plin. Mettre soubs, Soubmettre.
    \
        Oculorum visu subdere aliquid. Lucret. Mettre devant les yeulx.
    \
        Subdere in locum alterius. Cicero. Surroguer au lieu d'un autre, Substituer, Supposer.
    \
        Subdere boues iugo. Plin. Mettre soubs le joug.
    \
        Calcar subdere equo. Ouid. Piquer de l'esperon.
    \
        Maiestatis crimina subdebantur. Tacit. Crimes de lese majesté estoyent supposez et imposez faulsement.
    \
        Ignem ac materiam seditioni subdere, per translationem. Liu. Accroistre et augmenter une sedition.
    \
        Puerum subdere. Plaut. Le changer à nourrice, Supposer.
    \
        Reum subdere. Tacit. Accuser faulsement.
    \
        Rumorem subdere. Tacit. Faire courir un bruit faulx.
    \
        Spiritus subdere. Liuius, Sicui honores subdere spiritus potuerunt. Si les honneurs ont peu eslever le coeur à aucun, et le rendre haultain.
    \
        Stimulos subdere. Liu. Aguillonner, Poindre.
    \
        Rem magnam tempestatibus subdere. Plinius iunior. Mettre et exposer au danger.

    Dictionarium latinogallicum > subdo

  • 2 subdo

    sub-do, didī, ditum, ere
    1) подкладывать, класть под ( pugionem pulvīno Su)
    2) подставлять, ставить под (testam mensae pedi O; furcas vitibus PM)
    radiis juga subdĭta matutinis O — горы, озарённые утренними лучами
    3) погружать, окунать ( caput fonti O)
    populi Rhodopae subdĭti PM — народы, живущие у подножия Родонских гор
    4) разводить под, раскладывать внизу ( ignem Cato)
    5) добавлять, присоединять ( versus A G)
    6) вкладывать ( colla vinclis Tib); внушать, вдохнуть ( alicui spiritūs L)
    s. alicui ignem L (faces C, Sen, Q, stimulos O) ad aliquid — побуждать (воодушевлять) к чему-л.
    ignem seditioni s. Lразжигать мятеж
    7) ставить вместо, подставлять ( aliquem in locum alicujus C)
    8) подменивать, прибегать к подлогу
    subdĭtus L, Q etc.подставное лицо (лжесвидетель и т. п.) или чужой ( filius CJ)
    9) подчинять, покорять ( aliquem imperio alicujus T)
    11) бросать, оставлять на произвол (s. aliquid tempestatibus, casibus PJ)

    Латинско-русский словарь > subdo

  • 3 subdo

    sub-do, didī, ditum, ere, I) unten hin-, unter etw. hintun, -legen, -setzen, -stellen, -fügen, unterlegen, untersetzen, A) im allg.: 1) eig.: a) übh.: ignes, Cic.: pugionem pulvino, Suet.: furcas vitibus, Plin.: neque fundamenta per solidum (auf festem Boden) subdidit, Tac.: mensam pedibus, Curt.: calcaria equo, die Sporen geben, Liv.: tauros aratro, Tac.: se aquis, untertauchen, Ov.: versus, unten anfügen, Gell.: illico subdidisti, hinzugefügt, Auson.: sub pedem subditus, unter die Füße geworfen (al. sub pede subditus, unter den Füßen liegend), Auct. b. Afr. 78, 1. – b) Partiz. subditus, v. Örtl. = unter od. bei einem Orte liegend, subdita templo Appias, Ov.: Libye subdita Cancro, Sil. – u.v. Völkerschaften = unter einem Orte wohnend, Coeletae (populi) maiores Haemo subditi, Plin. – 2) übtr.: irae facem, Lucr.: affectibus nostris faces, Sen.: faces studiis, Sen. rhet.: alci acriores ad studia dicendi faces, Cic.: ignaviae subditum calcar, Sen.: ingenio stimulos, Ov.: alci spiritus, einflößen, Liv.: supplicia, anwenden, Cod. Iust. – B) insbes.: unterwerfen, untertänig machen, 1) eig., ne feminae imperio subderentur, Tac.: proles subdita regno, Tibull. - 2) übtr., unterwerfen, preisgeben, aussetzen, überlassen, rem casibus, Plin.: ep.: colla Fortunae, unter das Schicksal beugen, Sil. – II) an die Stelle des anderen setzen, substituieren, A) im allg.: me in Hirtii locum, Cic.: iudicem in meum locum, Cic.: subdidit verbum ei verbo, quod omiserat, finitimum, Gell.: exemptā litterā unā sonitus vastioris et subditā lenioris Gell. – B) insbes.: a) fälschlich unterschieben, vorschieben, alqm, Ter. u. Tac. (u. so me subditum et paelice genitum appellant, Liv.): testamentum, Tac.: crimina maiestatis, Tac.: rumorem, fälschlich verbreiten, Tac. – m. dopp. Acc., alqm reum, jmd. als Schuldigen vorschieben, Tac. ann. 1, 6 u. 15, 44. – b) jmd. unter der Hand als Ankläger anstellen, Tac. ann. 4, 59.

    lateinisch-deutsches > subdo

  • 4 subdo

    sub-do, didī, ditum, ere, I) unten hin-, unter etw. hintun, -legen, -setzen, -stellen, -fügen, unterlegen, untersetzen, A) im allg.: 1) eig.: a) übh.: ignes, Cic.: pugionem pulvino, Suet.: furcas vitibus, Plin.: neque fundamenta per solidum (auf festem Boden) subdidit, Tac.: mensam pedibus, Curt.: calcaria equo, die Sporen geben, Liv.: tauros aratro, Tac.: se aquis, untertauchen, Ov.: versus, unten anfügen, Gell.: illico subdidisti, hinzugefügt, Auson.: sub pedem subditus, unter die Füße geworfen (al. sub pede subditus, unter den Füßen liegend), Auct. b. Afr. 78, 1. – b) Partiz. subditus, v. Örtl. = unter od. bei einem Orte liegend, subdita templo Appias, Ov.: Libye subdita Cancro, Sil. – u.v. Völkerschaften = unter einem Orte wohnend, Coeletae (populi) maiores Haemo subditi, Plin. – 2) übtr.: irae facem, Lucr.: affectibus nostris faces, Sen.: faces studiis, Sen. rhet.: alci acriores ad studia dicendi faces, Cic.: ignaviae subditum calcar, Sen.: ingenio stimulos, Ov.: alci spiritus, einflößen, Liv.: supplicia, anwenden, Cod. Iust. – B) insbes.: unterwerfen, untertänig machen, 1) eig., ne feminae imperio subderentur, Tac.: proles subdita regno, Tibull. - 2) übtr., unterwerfen, preisgeben, aussetzen, überlassen, rem casibus, Plin.: ep.: colla Fortunae, unter das Schicksal beugen, Sil. – II) an die Stelle des anderen setzen, substituieren, A) im
    ————
    allg.: me in Hirtii locum, Cic.: iudicem in meum locum, Cic.: subdidit verbum ei verbo, quod omiserat, finitimum, Gell.: exemptā litterā unā sonitus vastioris et subditā lenioris Gell. – B) insbes.: a) fälschlich unterschieben, vorschieben, alqm, Ter. u. Tac. (u. so me subditum et paelice genitum appellant, Liv.): testamentum, Tac.: crimina maiestatis, Tac.: rumorem, fälschlich verbreiten, Tac. – m. dopp. Acc., alqm reum, jmd. als Schuldigen vorschieben, Tac. ann. 1, 6 u. 15, 44. – b) jmd. unter der Hand als Ankläger anstellen, Tac. ann. 4, 59.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > subdo

  • 5 subdo

    sub-do, dĭdi, dĭtum, 3, v. a.
    I.
    To put, place, set, or lay under (syn.: suppono, sterno).
    A.
    Lit. (class.).
    1.
    In gen.: ego puerum interead ancillae subdam lactantem meae, Liv. Andron. ap. Non. p. 153, 26 (Trag. Rel. v. 26 Rib.):

    ignem subdito,

    Cato, R. R. 105, 1; so,

    ignem,

    id. ib. 38, 4; Cic. N. D. 2, 10, 27; Liv. 8, 30 al.:

    faces,

    Lucr. 6, 1285:

    lapidem magnetem,

    id. 6, 1046:

    manum oculo uni,

    id. 4, 447; cf.:

    rem oculorum visu,

    id. 5, 101:

    furcas vitibus,

    Plin. 14, 2, 4, § 32:

    pugionem pulvino,

    Suet. Oth. 11; id. Dom. 17:

    calcaria equo,

    Liv. 2, 20; 4, 19; 22, 6; cf.:

    risus stimulos animo subdidit,

    id. 6, 34, 7:

    id genus animalium (tauros) aratro,

    Tac. A. 12, 24:

    se aquis,

    to plunge under, Ov. M. 4, 722:

    colla vinclis,

    Tib. 1, 2, 90 et saep.:

    versus,

    to append, add, Gell. 18, 4, 11; 19, 11, 3; cf.:

    hic tu paulisper haesisti, deinde ilico subdidisti: quid de duobus consulibus, etc.,

    subjoined, Aus. Grat. Act. 23.—Esp., of places, in part. perf.: Celaletae (populi) majores Haemo, Minores Rhodopae subditi, that dwell at the foot of Mount Hœmus, etc., Plin. 4, 11, 18, § 41; cf.:

    Libye subdita Cancro,

    lying under, Sil. 1, 194.—
    2.
    In partic., to bring under, subject, subdue, = subicere (very rare):

    Plutonis subdita regno Magna deum proles,

    Tib. 4, 1, 67:

    tot subdite rebus!

    Pers. 5, 124:

    subdidit Oceanum sceptris,

    Claud. IV. Cons. Hon. 42: Hispanum Oceanum legibus, id. [p. 1774] III. Cons. Stil. praef. 8:

    rem tam magnam iisdem tempestatibus, iisdem casibus subdere,

    to expose, Plin. Ep. 3, 19, 4:

    imperio feminae,

    Tac. A. 12, 40.—Part.: subdĭ-tus, a, um, subject (late Lat.):

    subditas viris,

    Vulg. Tit. 2, 5:

    tibi,

    id. Jud. 3, 2:

    justum est, subditum esse Deo,

    id. 2 Macc. 9, 12:

    subditi estote in omni timore,

    id. 1 Pet. 2, 18.—
    B.
    Trop., to bring on, furnish, supply; to yield, afford (so not in Cic.):

    iraï fax subdita,

    Lucr. 3, 303:

    id nobis acriores ad studia dicendi faces subdidisse,

    Quint. 1, 2, 25:

    irritatis militum animis subdere ignem,

    Liv. 8, 32:

    ingenio stimulos,

    Ov. Tr. 5, 1, 76; Liv. 6, 34:

    alicui spiritus,

    id. 7, 40.—
    II.
    To put in the place of another person or thing, to substitute (rare but class.).
    A.
    In gen.: te rogo, in Hirtii locum me subdas, Planc. ap. Cic. Fam. 10, 21, 7:

    quos in eorum locum subditos domi suae reservavit?

    Cic. Verr. 2, 1, 5, § 12:

    judicem in meum locum,

    id. Dom. 32, 85; Plin. Pan. 25, 3; cf. Quint. 3, 6, 54:

    immutavit et subdidit verbum ei verbo, quod omiserat, finitimum,

    Gell. 1, 4, 8.—
    B.
    In partic., to put something spurious in the place of another person or thing; to substitute falsely; to forge, counterfeit, make up (not in Cic.;

    syn. substituo): subditum se suspicatur,

    that he is a spurious child, a changeling, Ter. Heaut. 5, 3, 12:

    me subditum et pellice genitum appellant,

    Liv. 40, 9:

    partum,

    Dig. 4, 10, 19; cf.:

    liberos tamquam subditos summovere familia,

    Quint. 1, 4, 3 Zumpt N. cr. (al. subditicios):

    abolendo rumori Nero subdidit reos,

    Tac. A. 15, 44:

    reum,

    id. ib. 1, 6; cf.:

    subditis, qui accusatorum nomina sustinerent,

    suborned, id. ib. 4, 59:

    testamentum,

    id. ib. 14, 40:

    crimina majestatis,

    id. ib. 3, 67:

    rumorem,

    id. ib. 6, 36 et saep.

    Lewis & Short latin dictionary > subdo

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»